Te gevoelig, te lief voor deze wereld, te emotioneel, te naïef etc. Van jongs af aan heb ik dit heel veel gehoord. Je moet harder worden want anders red je het zo niet in deze keiharde wereld is wat ik vaak als goed bedoeld advies kreeg. De twijfel als introvert jong meisje sloeg toe, ik ging er uiteindelijk zelf ook in geloven. Misschien ben ik inderdaad wel te gevoelig, te lief, te emotioneel, te van alles… Misschien is het dan toch het proberen waard om te veranderen en harder te worden want ik struggelde er tenslotte enorm mee en ik kon mijn weg er niet in vinden.
Vanuit dit gecreëerde verhaal ging ik aanpassen en steeds verder van mezelf en van mijn kernwaarden af staan. Wat er weer voor zorgde dat ik uit verbinding ging met anderen maar vooral uit verbinding met MEZELF. En ik creëerde een diepe overtuiging dat ik niet goed genoeg was.
Na jaren te hebben geleefd in een soort van twee werelden; voor de buitenwereld me anders gedragen dan hoe ik me van binnen voelde, ging mijn lichaam protesteren. Ik kreeg allemaal vage klachten. Terugkerende ontstekingen op diverse plekken in mijn lichaam, fibromyalgie, pfeiffer, iedere dag pijn in mijn gewrichten en spieren alsof ik de marathon had gelopen, de diagnose CVS. In eerste instantie keek ik alleen hoe kan ik zo snel mogelijk weer fysiek herstellen. Totdat ik besefte dat het niet meer alleen om fysiek herstellen ging, maar ook mentaal en energetisch. Na een lange reis van persoonlijke ontwikkeling en vele therapieën verder kon ik eindelijk VOELEN wat ik nodig had.
Wat ik nodig had was niet harder worden, dat was niet aanpassen en/of veranderen maar terug naar mezelf en naar mijn kern en zorgen voor balans in mijn leven. In bepaalde situaties mijn eigen rots zijn, opkomen voor mezelf, grenzen aangeven en staan voor mezelf, voor wie ik ben met mijn overheersende gevoelige yin kant en de in ontwikkeling zijnde yang kant 😉 En vooral bij mijn kernwaarden blijven. Wat ik nodig had was leren om de yang energie op bepaalde momenten in mijn leven meer toe te passen en volledige overgave en acceptatie en (zelf)liefde voor mijn yin kant. Balans vinden tussen actie in de buitenwereld en mezelf terugtrekken in de binnenwereld.
Ja, ik ben gevoelig, emotioneel, kwetsbaar, lief en zorgzaam. Ik leef mijn leven intens en soms lijkt het alsof ik geen filter heb. Ik kan intens genieten van mooie bijzondere kleine momenten en intens gelukkig zijn, maar ik kan ook intens verdrietig zijn. Mijn zenuwstelsel is gevoeliger voor zintuiglijke prikkels op alle zintuigen en de innerlijke verwerking ervan kost mij veel tijd en energie. Ook wel bekend als HSP (Hoog Sensitief Persoon).
Liefde en compassie voor mezelf en leven vanuit innerlijke rust is nu mijn basis. In verbinding met mezelf en in verbinding met de ander zonder mezelf daarin te verliezen. En laag voor laag af te pellen wat ik niet meer hoef mee te dragen aan gecreëerde verhalen en overtuigingen, ruimte creëren in lichaam en hoofd en gaan staan voor wie ik diep van binnen ben en vooral wie ik wil zijn.
Was/is deze weg makkelijk? Nee. Ik zeg was/is.. want ben ik er helemaal tot de dag van vandaag? Nee. Ook ik leer nog steeds, maar ik ben dichterbij mezelf als dat ik ooit geweest ben.
Ik ben nu aan het stuur van mijn leven. Ik ben de rots en het stromend helder blauwe water. Yin en yang. Ik werk wekelijks aan een stevige basis waarin ik soepel meebeweeg en dicht bij mezelf blijf. Ik check regelmatig in bij mezelf of ik er blij van word en waar ik behoefte aan heb en start dagelijks vanuit rust om ervoor te zorgen dat ik zo dicht mogelijk bij mezelf blijf. Ik heb ook periodes dat mijn discipline wat weg zakt en dan helpt het mij om daar dan ook liefdevol naar te kijken want mijn kritische stem kan daar gelijk een oordeel over hebben. Dat brengt je nergens. Dus ok, puur waarnemen van dat wat er is en weer de draad oppakken. Wat mij ook helpt is om gelijkgestemden op te zoeken en elkaar te inspireren en motiveren.
Ik hoop mensen te inspireren en te laten voelen en ervaren dat je goed genoeg bent wie je bent in dit moment!! Dat je niet hoeft te veranderen maar wel mag los laten en ruimte creëren in je lichaam en hoofd. Dat je dicht bij je eigen kernwaarden mag blijven en onvoorwaardelijk van jezelf mag houden. Je hoeft jezelf ook niet terug te vinden, want je bent er al. Leef vanuit je ware aard en wees trouw aan jezelf. Doe dingen die je blij maken en vind je innerlijke rust in tijden van storm.
Vergeef jezelf in de lessen die je in het verleden hebt doorgemaakt en de fouten die je hebt gemaakt. Een uitspraak die mij heel erg heeft geraakt en mij daarin nog steeds helpt: ‘je doet altijd wat je kunt met het bewustzijn dat je op dat moment hebt.’
Het vergt moed en kracht om je kwetsbaar op te stellen en te transformeren naar wie je diep van binnen bent. Om alle lagen die niet meer bij je horen af te pellen. Beetje bij beetje. Dat is soms confronterend, pijnlijk, eenzaam etc. Maar het is het zo waard. De mooiste en meest waardevolle reis die je kunt maken is die naar jezelf, je bron, je kern. Daar is alleen maar rust en liefde.
Liefs Susan